sobota, styczeń 25, 2025
środa, 14 sierpień 2024 11:37

Chrapanie jako objaw niedoczynności tarczycy: co mówi nauka?

Chrapanie Chrapanie fot: pixabay

Chrapanie jest powszechnym problemem, który może zakłócać sen zarówno osoby chrapiącej, jak i jej bliskich. Choć samo chrapanie nie jest zazwyczaj groźne, coraz więcej badań sugeruje, że może ono być objawem poważniejszych problemów zdrowotnych. Jednym z takich problemów może być niedoczynność tarczycy, która została powiązana z ryzykiem wystąpienia obturacyjnego bezdechu sennego (OBS), a tym samym z chrapaniem.

Powiązanie między chrapaniem a niedoczynnością tarczycy

Badania wskazują, że niski poziom hormonów tarczycy może przyczyniać się do występowania bezdechu sennego, który jest częstym powodem chrapania. Niedoczynność tarczycy może prowadzić do osłabienia mięśni oddechowych, co z kolei zwiększa ryzyko problemów z oddychaniem w trakcie snu. Bezdech senny charakteryzuje się krótkimi przerwami w oddychaniu, które mogą występować wielokrotnie w ciągu nocy, prowadząc do niepełnego snu oraz zmęczenia w ciągu dnia.

Czy chrapanie może być objawem poważniejszej choroby?

Chrapanie samo w sobie jest powszechnym zjawiskiem i często nie jest groźne. Jednak może być także objawem większych problemów zdrowotnych, takich jak obturacyjny bezdech senny (OBS). OBS jest stanem, w którym dochodzi do okresowych przerw w oddychaniu podczas snu, co może prowadzić do licznych komplikacji zdrowotnych, w tym do zwiększonego ryzyka chorób serca i udaru.

Związek między chrapaniem a niedoczynnością tarczycy jest przedmiotem badań naukowych. Choć nie wszystkie badania dały jednoznaczne wyniki, niektóre wskazują, że osoby z niedoczynnością tarczycy mogą być bardziej narażone na rozwój bezdechu sennego. Problem ten może być trudny do zdiagnozowania, ponieważ szacuje się, że aż 85% przypadków bezdechu sennego pozostaje niezdiagnozowanych.

Bezdech senny a niedoczynność tarczycy: ryzyko jest wyższe

W badaniu przeprowadzonym w 2019 roku naukowcy zbadali związek między bezdechem sennym a niedoczynnością tarczycy, wykorzystując dane z Narodowego Badania Stanu Zdrowia, przeprowadzonego w latach 2007-2008 w Stanach Zjednoczonych. Wyniki tego badania wskazują, że osoby z niedoczynnością tarczycy są o 1,88 razy bardziej narażone na rozwój bezdechu sennego niż osoby z prawidłową funkcją tarczycy.

Jednym z czynników zwiększających ryzyko wystąpienia bezdechu sennego u osób z niedoczynnością tarczycy jest wyższy poziom otyłości, który często towarzyszy tej chorobie. Jednak nawet po uwzględnieniu innych czynników, takich jak masa ciała, demografia, dostęp do opieki zdrowotnej, czynniki społeczno-ekonomiczne, używanie alkoholu i palenie, ryzyko pozostaje wyższe.

Inne mechanizmy, które mogą łączyć niedoczynność tarczycy z bezdechem sennym, obejmują dysregulację mięśni gardła i mięśni oddechowych oraz zwężenie gardła spowodowane odkładaniem się cząsteczek mukopolisacharydowych. Te zmiany mogą prowadzić do zwiększonego ryzyka chrapania i problemów z oddychaniem podczas snu.

Objawy niedoczynności tarczycy

Niedoczynność tarczycy to choroba, która objawia się nie tylko problemami ze snem, ale również szeregiem innych objawów. Należą do nich m.in.:

  • zmęczenie,
  • bóle mięśni,
  • słaba odporność na zimno,
  • wolne tętno,
  • depresja,
  • tycie,
  • sucha skóra,
  • wypadanie włosów,
  • nieregularne miesiączki,
  • problemy z płodnością,
  • bóle stawów.

Wszystkie te objawy mogą znacznie obniżyć jakość życia i wymagają odpowiedniej diagnostyki oraz leczenia. W przypadku podejrzenia niedoczynności tarczycy, niezbędne jest skonsultowanie się z lekarzem, który może zalecić odpowiednie badania i leczenie.

Chrapanie może być objawem niedoczynności tarczycy, która z kolei jest związana z wyższym ryzykiem wystąpienia obturacyjnego bezdechu sennego. Chociaż chrapanie samo w sobie nie zawsze jest groźne, może wskazywać na poważniejsze problemy zdrowotne, które wymagają interwencji medycznej. W związku z tym, osoby cierpiące na chrapanie, zwłaszcza te z innymi objawami niedoczynności tarczycy, powinny zwrócić się do lekarza w celu dalszej diagnostyki i leczenia.

źródło: Poradnik Zdrowie