Jedną z nich jest ganglion nadgarstka. Czym dokładnie jest ta przypadłość, jakie są jej przyczyny, objawy oraz jak przedstawia się jej leczenie? O tym w naszym wpisie – zapraszamy do lektury.
Ganglion nadgarstka – czym jest?
Ganglion nadgarstka to zmiana, jak sama nazwa wskazuje, w obrębie nadgarstka objawiająca się jako torbiel galaretowata. Można ją określić jako ograniczoną łącznotkankową torebką przestrzeń, wypełnioną gęstym płynem-żelem. Znajduje się ona najczęściej w obrębie torebki stawowej lub pochewki ścięgna. Istnieją dwa typy tego schorzenia – niebolesne, małe, podskórne „gulki” oraz większe, dające spore dolegliwości zmiany. Obie nie są złośliwe i nie powodują nowotworu, jednak warto je monitorować i leczyć, by uniknąć dalszych konsekwencji. Niezależnie od formy, jest to torbiel podskórny, który może być uciążliwy i wyglądać nieestetyczne. Dlatego warto wiedzieć, jakie są jego przyczyny, objawy oraz w jaki sposób należy go leczyć.
Jakie są przyczyny ganglionu nadgarstka?
W wielu przypadkach nie można określić konkretnej przyczyny powstawania ganglionu. Mogą to być zmiany tworzące się w wyniku mikrourazów lub stanów zapalnych. Powodem może być na przykład codzienne wykonywanie tych samych ruchów – np. pisanie na klawiaturze, szycie na maszynie. Ganglion może pojawić się, gdy nadmiernie obciążamy nadgarstki, np. opierając na nich cały ciężar swojego ciała podczas ćwiczeń. Ze względu na nieprawidłowe uwypuklenie torebki stawowej lub obszaru pochewki ścięgna, w wyniku wszelkiego rodzaju urazów mechanicznych i zwyrodnień, w miejscu tym magazynuje się płyn stawowy.
To właśnie przez uszkodzenie struktur nadgarstka, często zerwanie więzadeł tworzy się wolna przestrzeń, w której zatrzymuje się ten płyn. Ganglion nadgarstka dotyczy częściej kobiet niż mężczyzn. Zazwyczaj są to aktywne fizycznie przedstawicielki płci pięknej w wieku od 20 do 40 lat, jednak nie można pominąć w tej kwestii także panów.
Nie da się nie zauważyć ganglionu nadgarstka, gdy jest już w zaawansowanym stadium. Stanowi widoczną zmianę, która wpływa nie tylko na kwestie estetyczne pacjenta. We wcześniejszym etapie można ją wyczuć pod skórą. Jest spoista i zdolna do delikatnego przesuwania się. Jest również miękka, co odróżnia ją np. od guza. Ganglion nadgarstka może zmieniać swoją wielkość pod wpływem wielu czynników – np. wysiłku fizycznego, czy też okresu w życiu. Częściej jest ona umiejscowiona na grzbiecie nadgarstka, dzięki czemu nie da się jej nie zauważyć i szybko zdiagnozować. Jednak przeszkadza ona w codziennym życiu i może być powodem zakłopotania, szczególnie u kobiet. Ta torbiel galaretowata może także przyczyniać się do odczuwania znacznego bólu, najczęściej podczas ruchu. Dzieje się tak, ponieważ przestrzeń z płynem, może uciskać sąsiednie struktury w nadgarstku.
Większe zmiany w tym miejscu mogą ograniczać ruchomość dłoni, a nawet napierać na nerwy w niej zlokalizowane. Wtedy ganglion nadgarstka jest poważnym schorzeniem, gdyż może powodować nawet zaburzenia czucia. Ograniczenie te sprowadza się także do zmniejszonej mocy mięśni, co w codziennym życiu może wiązać się z dyskomfortem. Towarzyszyć mu mogą ból promieniujący do dłoni, drętwienie lub parestezja (nieprzyjemne wrażenie, najczęściej mrowienie, drętwienie, „przebieganie prądu”, odczucie zmian temperatury).
Ścieżka diagnostyczna ganglionu nadgarstka
Zawsze, gdy zauważymy niepojące zgrubienia na swoim ciele, powinniśmy udać się do lekarza pierwszego kontaktu. W przypadku ganglionu nadgarstka, gdy widzimy standardowe symptomy, może być to specjalista ortopeda. Wykonując badanie fizykalne, nie powinien mieć on problemów z diagnozą. Jednak, by zmianę odróżnić od innych, dużo poważniejszych, należy wykonać badanie obrazowe. Może to być zarówno badanie RTG, badanie USG, jak i w razie potrzeby rezonans magnetyczny.
Metody leczenia ganglionu nadgarstka
W wielu przypadkach (bo aż w 50 procentach) ganglion nadgarstka może samoistnie zniknąć. Płyn stawowy w tym obszarze się wchłania, a przestrzeń zapełnia tkanką. Szacuje się, że w ciągu dwóch lat od pojawienia się ganglionu, jego 90 procent obszaru znika. Nie wszyscy pacjenci chcą czekać na rozwiązanie problemu, szczególnie jeśli odczuwają oni dyskomfort i ból. Sportowcy, w tym gimnastycy i gimnastyczki uprawiający dyscypliny zawodowo, ale nie tylko, mogą znacznie szybciej się z nimi uporać. Dlatego w naszym centrum Medicum pomagamy pacjentom w leczeniu tego schorzenia. Istnieje kilka metod leczenia ganglionu nadgarstka. Oto najpopularniejsze rozwiązania:
- nakłucie i pozbycie się płynu stawowego z przestrzeni oraz podanie leku przeciwzapalnego,
- operacyjne wycięcie ganglionu metodą artroskopową.
Obie metody leczenia są natychmiastowe, jednak nie gwarantują, że za jakiś czas ganglion znowu się pojawi. Jeśli to miejsce jest narażone na występowanie tego typu zmian, niestety może być to schorzenie powtarzające się w przyszłości. Najskuteczniejsze może okazać się wyeliminowanie czynników sprzyjających mikrourazom i stanom zapalnym.
Podsumowując, ganglion nadgarstka nie jest groźny dla zdrowia, jednak nieleczony i powiększający się może przynieść wiele dolegliwości. Zmniejszone czucie w dłoni, promieniujący ból, drętwienie – to objawy nacisku na nerw. Nerw ten może zostać uszkodzony przez torbiel i stać się dużo poważniejszym problemem zdrowotnym.