Wskazania do planowego cesarskiego cięcia
Niektóre mamy błędnie uważają, że cesarka jest mniej wymagającą alternatywą dla porodu naturalnego. Warto jednak zauważyć, że wykonuje się ją tylko w przypadkach określonych przez Polskie Towarzystwo Ginekologiczne. Cesarskie cięcie planowe przeprowadza się wtedy, gdy wiadomo, że poród siłami natury nie wchodzi w grę. Nie stwierdza się przy tym bezpośredniego zagrożenia życia ciężarnej i dziecka.
Do najczęstszych wskazań zalicza się:
- nieprawidłowe ułożenie dziecka w brzuchu,
- makrosomia, czyli nadmierna masa płodu,
- niewspółmierność porodowa, co oznacza, że szerokość dróg rodnych jest zbyt mała w stosunku do główki maluszka,
- cienka blizna macicy po wcześniejszych cesarkach,
- schorzenia kardiologiczne, psychiatryczne, okulistyczne, neurologiczne czy ortopedyczne u ciężarnej,
- ciąża bliźniacza jednokosmówkowa,
- łożysko przodujące.
Kiedy cesarka jest konieczna?
Cesarskie cięcie wykonuje się wtedy, gdy przebieg akcji porodowej nie zagraża ciężarnej ani dziecku, ale nic nie wskazuje na to, żeby zakończyła się bezpiecznie. Zazwyczaj ginekolog podejmuje taką decyzję, gdy maluszek nie chce wejść w kanał rodny pomimo regularnej czynności skurczowej macicy. Bierze przy tym pod uwagę stan zdrowia przyszłej mamy.
Jeśli podwyższonemu ciśnieniu tętniczemu towarzyszą silne bóle głowy, zaburzenia widzenia, nudności, bóle nadbrzusza, białkomocz i obrzęki ciała, stwierdzamy stan przedrzucawkowy. W tym przypadku kontynuacja ciąży poważnie zagraża bezpieczeństwu ciężarnej i malucha.
Odklejenie się łożyska, wypadnięcie pępowiny i podejrzenie pęknięcia błon płodowych wymagają natychmiastowego przeprowadzenia cesarski. Do innych wskazań zaliczamy:
- spadek tętna dziecka, którego nie można wyrównać pomimo wdrożonego leczenia,
- powikłania nadciśnienia tętniczego,
- konflikt pępowinowy, czyli zbyt ścisłe owinięcie maluszka, co z czasem może pozbawić go tlenu.
Jak przygotować się do cesarskiego cięcia?
W przypadku planowej cesarki pacjentka zgłasza się do szpitala dzień przed zabiegiem. Lekarze i położne przypominają, żeby być na czczo przynajmniej 6 godzin. To oznacza, że w tym czasie nie wolno jeść ani pić. Aby zmniejszyć ryzyko zakażeń i utrudnionego gojenia się blizny, należy ogolić okolice intymne i podmyć się mydłem antybakteryjnym. A jak przebiega cesarskie cięcie?
Jak wygląda cesarka?
Przed zabiegiem ciężarna zakłada jednorazową koszulę. Po przejściu na blok operacyjny podłącza się sprzęt kontrolujący saturację i ciśnienie krwi, a następnie zakłada wenflon i cewnik. W zależności od sytuacji przyszłej mamie podaje się znieczulenie zewnątrzoponowe lub podpajęczynkowe, rzadziej ogólne.
Następnie specjalista zasłania brzuch parawanem i dezynfekuje go specjalnym środkiem. Lekarz nacina kolejne warstwy jamy brzusznej, aby dostać się do macicy, z której wyciąga dziecko. Zwykle przekazuje maluszka neonatologowi, a sam wyjmuje łożysko, tamuje krwawienie i zszywa powłoki brzuszne. Mama przebywa przez kilka godzin na sali pooperacyjnej, gdzie pozostaje pod baczną opieką położnej. Cesarka trwa 30-40 minut, ale dziecko wyjmuje się zazwyczaj w ciągu kilku minut.