Czym się charakteryzuje:
- Jest zacementowane (przyklejone) na stałe do zęba
- Przygotowanie zęba (oszlifowanie) to jego pomniejszenie o zaledwie 10-15% (średnio)
- W sposób niemalże doskonały poprawia kształt, wielkość i kolor zęba, ale oczywiście tylko wtedy, gdy są to korekty niezbyt duże ( pamiętajmy, że jest to płatek materiału, gdy korekty są większe do „akcji” wkraczają korony protetyczne)
- Wykonanie licówki jest zabiegiem powtarzalnym. Co to znaczy? Gdy licówka ulegnie zużyciu lub zniszczeniu ( nic nie jest wieczne), to z reguły możemy wykonać kolejne licówki, a potem znowu kolejne…..
- Dzięki temu, że licówka nie pokrywa całego zęba, jesteśmy w stanie kontrolować jego stan, pod kątem uszkodzeń i ewentualnej próchnicy
Czyli same zalety? No nie do końca.
Tak jak wspomniałem wcześniej licówka ma zadanie zmienić kolor, wielkość i kształt zęba filarowego. Jest ona filigranowym rozwiązaniem protetycznym i w tym miejscu pojawiają się niewielkie problemy techniczne, ale dla zespołu lekarz-technik.
Sukces leczenia protetycznego to przede wszystkim jego właściwe zaplanowanie oraz poznanie potrzeb i oczekiwań pacjenta. Nie mamy tu do czynienia z pacjentem, który zgłosił się do nas z zębami uszkodzonymi, połamanymi, „zjedzonymi” przez próchnicę, tylko z kimś, kto po pewnym okresie przemyśleń postanowił zmienić „wizualizację” swojego uśmiechu.
Tak więc, są to oczekiwania pacjenta, czasem realne, a czasem nie.
Na etapie planowania cała sztuka polega na tym, aby ocenić, czy lekarz jest w stanie wykonać licówki w taki sposób, który byłby satysfakcjonujący dla pacjenta.
- Diagnostyczne nawoskowanie (wax-up) na modelu gipsowym
- Mock-up – symulacja kształtu zębów za pomocą materiału czasowego na zębach własnych pacjenta
- Komputerowa symulacja koloru, kształtu i wielkości „nowych” zębów
Wymieniłem właśnie najbardziej popularne metody, które dają możliwość pacjentowi i lekarzowi, żeby pokazać realne możliwości leczenia, ocenić jego efekt i co najważniejsze jest to pewnego rodzaju „umowa” między pacjentem, a lekarzem.
Dopiero posiadanie takiej „umowy” to zielone światło dla lekarza i narzędzia w dłoń...
Kolejne pytanie.
Jaki materiał wybrać?
W chwili obecnej jesteśmy w stanie użyć co najmniej kilku materiałów i co najmniej kilkunastu technologii wykonania, ale to nie podręcznik akademicki, żebym to wszystko opisywał.
Z punktu widzenia pacjenta pozostaje wybór: licówki kompozytowe czy pełnoceramiczne?
Licówki pełnoceramiczne są lepsze w większości przypadków klinicznych.
Czym to jest spowodowane:
- są zdecydowanie trwalsze
- są bardziej odporne mechanicznie i estetycznie i między innymi dlatego dłużej będą „bardzo ładne” w jamie ustnej
- ceramika jest materiałem bardziej biozgodnym i bardziej odpornym na odkładanie się osadu i kamienia
- ceramika jest dla pacjenta zdecydowanie „wygodniejsza”, ponieważ w większości przypadków skutecznie odbudowuje zęby na okres 5-10 lat i nie wymaga dodatkowych zabiegów naprawczych (tak z reguły jest, co nie znaczy że zawsze).
Artykuł powstał we współpracy ze specjalistami Ortoprotex.pl