Powietrze nasycone jest tlenem, który w tych warunkach dociera do wszystkich tkanek, a nawet nieukrwionych ognisk udarowych. Podnosi się jego stężenie w limfie, osoczu, i płynie mózgowo-rdzeniowym.

Na czym polega działanie terapii tlenowej?

 

Proces dotlenienia tkanek pod zwiększonym ciśnieniem wpływa na przyspieszenie procesów regeneracji tkanek, w tym gojenia się ran, niwelowania infekcji bakteryjnych, a także tworzenia krążeń obocznych. Ma również działanie przeciwzapalne, przyspieszające przemianę materii oraz reguluje deficyty tlenowe pojawiające się na przykład w wyczynowych sportowców. Mówi się również o działaniu odżywczym i rewitalizującym tkanek, choć badania na temat możliwości hamowania procesów starzenia są wciąż prowadzone i nie pozwalają na wysnucie konkretnych wniosków.

 

Wskazania do tlenoterapii

 

Poza wspomnianymi mechanizmami działania terapii tlenem wpływa ona również na Ze względu na możliwość głębokiego dotlenienia tkanek i wynikające z tego pozytywne skutki dla zdrowia organizmu, wskazania do podjęcia terapii w komorze hiperbarycznej są szerokie. Należą do nich:

 

• choroby o podłożu autoimmunologicznym, w tym: zapalenia stawów, atopowe zapalenie skóry, łuszczyca, zapalenia kości;

• grzybica;

• choroby układu krążenia, takie jak nadciśnienie tętnicze czy miażdżyca;

• cukrzyca;

• obrzęki;

• anemia;

• odleżyny;

• niewydolność żylna;

• przewlekłe zmęczenie;

• bóle głowy, migreny;

• zaburzenia potencji;

• choroby zapalne.

 

Czy istnieją przeciwwskazania do podjęcia terapii tlenowej?

 

Niestety istnieją przeciwwskazania, które uniemożliwiają skorzystanie z terapii tlenem. Niktóre z nich są czasowe, na przykład gorączka, zapalenia zatok i uszu czy stan zapalny nerwu wzrokowego. Po wyleczeniu tych kondycji można śmiało skorzystać z działań komory hiperbarycznej. Istnieją jednak schorzenia przewlekłe, które wykluczają taką możliwość, należą do nich niewydolność serca, padaczka i rozsiane choroby nowotworowe.

 

Jak przebiega terapia w komorze hiperbarycznej?

 

Zazwyczaj leczenie tlenem składa się z kilku sesji, których długość ustalana jest indywidualnie przez lekarza, ale zamyka się najczęściej w czasie od godziny do dwóch. Pacjent wdycha tlen przez maskę siedząc lub leżąc. Znajduje się oczywiście pod stałą opieką personelu medycznego. Zdarza się, że pacjenci odczuwają nieprzyjemne dolegliwości, jak na przykład trzaski w uszach, przypominające te towarzyszące chwili startowania i lądowania samolotu, jednak często czas spędzony w komorze wykorzystany może być na lekturę książki czy pracy.