Biegunka – ogólna charakterystyka
Biegunka to gwałtowna reakcja organizmu na zatrucie toksycznymi substancjami. Jej mianem określa się, gdy płynny lub luźny stolec oddawany jest ponad 3 razy na dzień. Objawami towarzyszącymi biegunce są:
-
bóle brzucha,
-
podwyższona temperatura,
-
nudności,
-
ogólne pogorszenie samopoczucia,
-
wymioty.
-
Biegunki nie powinno się lekceważyć, ponieważ może ona doprowadzić do odwodnienia organizmu i utraty minerałów.
Co oznaczają częste biegunki? Przyczyny ich występowania
Za przyczyny pojawienia się biegunki uważa się:
-
zakażenia wirusowe,
-
zakażenia bakteryjne,
-
zakażenia pasożytnicze,
-
zatrucia pokarmowe,
-
reakcje alergiczne,
-
zespół jelita drażliwego,
-
stres,
-
nowotwór,
-
nadużycie alkoholu,
-
przedawkowanie witaminy C lub magnezu,
-
działania uboczne przyjmowanych leków,
-
nadczynność tarczycy,
-
wrzodziejące zapalenie jelita grubego,
-
choroba Leśniowskiego-Crohna.
Biegunka – jak sobie z nią radzić?
Najistotniejsze jest uzupełnianie płynów. Należy pić 3-5 litrów napojów każdego dnia (woda, płyny nawadniające, zioła). Można również przyjmować probiotyki bogate w bakterie lactobactillus, które wspierają przywrócenie prawidłowej flory bakteryjnej w jelitach.
Zaleca się zadbać o usunięcie szkodliwych toksyn ze światła jelita oraz wzmocnienie bony śluzowej jelita. Takim działaniem wyróżnia się diosmektyt, czyli naturalny glinkokrzemian.
W aptece bez recepty można kupić leki o charakterze przeciwbiegunkowym. Zazwyczaj w swoim składzie zawierają takie substancje jak loperamid, diosmektyt, difenoksylat lub nifuroksazyd.
Pomocny może okazać się również tradycyjny węgiel leczniczy wychwytujący toksyny i łagodzący objawy biegunki. W przypadku gdy ból brzucha jest dokuczliwy, można sięgnąć po lek rozkurczający.
Wśród roślin leczniczych stosowanych w leczeniu biegunki wyróżnia się te, które zawierają dużą ilość niacyny: jeżynę, rozmaryn, czarną porzeczkę i krwawnicę pospolitą.
Każda biegunka, której przebieg trwa powyżej 48 godzin jest wskazaniem do pilnej konsultacji z lekarzem, natomiast w przypadku dzieci i osób starszych, ten czas wynosi 24 godziny.