Składa się ono z dwóch zasadniczych elementów. Pierwszym jest rejestracja czynności serca przez minimum dobę przy pomocy specjalnego urządzenia, drugim natomiast – prowadzenie przez badaną osobę dzienniczka aktywności. Porównanie zapisu z urządzenia z notatkami pacjenta pozwala stwierdzić lekarzowi, jaki rodzaj nieprawidłowości występuje w odpowiedzi na dane zdarzenie czy zachowanie.
Dzienniczek pacjenta
Badany powinien uwzględniać w swoich zapiskach nie tylko konkretne czynności (jak np. „sen”, „wchodzenie po schodach na drugie piętro” czy „kłótnia z żoną”), ale też godzinę, w której miały one miejsce, a także towarzyszące im, odczuwane w ciele reakcje (np. „duszności”, „kołatanie serca”, „zawroty głowy”).
Urządzenie
Jeśli chodzi o samo urządzenie monitorujące pracę serca, to ma ono postać niewielkiego pudełeczka i przypomina nieco walkmana albo telefon komórkowy. Podczas badania EKG metodą Holtera, czyli przynajmniej przez 24 godziny, nosi się je na pasku. Urządzenie jest połączone za pomocą cienkich przewodów z przyklejonymi na skórze w okolicach serca elektrodami. Przed ich umieszczeniem skórę należy oczyścić i odtłuścić – spirytusem, eterem albo specjalną pastą. Owłosioną klatkę piersiową należy też w miejscu naklejenia elektrod uprzednio ogolić.
Zalecenia
Co jakiś czas trzeba sprawdzać, czy elektrody nie odkleiły się od ciała (wówczas wystarczy przykleić je zwyczajnym plastrem bez opatrunku) i czy przewody też są na swoim miejscu (jeśli „wyskoczą”, wystarczy wcisnąć je z powrotem na zatrzask). Przez czas trwania badania nie wolno myć całego ciała, zarówno w kąpieli, jak i pod prysznicem, aby nie zamoczyć elektrod ani samego urządzenia. – Niewskazane jest też korzystanie z koców i poduszek elektrycznych, a także telefonów komórkowych – mówi specjalista z NZOZ Euro-Klinika w Siemianowicach Śląskich. – Poza tym nie należy stosować żadnych ograniczeń w codziennej aktywności. Tylko dzięki temu badanie będzie miarodajne – dodaje.
Wskazania
EKG metodą Holtera jest całkowicie bezpieczne i bezbolesne. Wykonuje się je u osób, którym zdarzają się omdlenia i zasłabnięcia, u których stwierdzono zaburzenia rytmu serca albo w przypadku których zachodzi podejrzenie tzw. bloku, czyli nieprawidłowo wolnej pracy mięśnia sercowego (np. w czasie snu). Badanie to przeprowadza się także wtedy, gdy pacjent nie odczuwa żadnych negatywnych objawów, ale przebył zawał serca, cierpi na cukrzycę lub rozpoznano u niego chorobę niedokrwienną serca. Służy ono także do monitorowania pracy serca u osób z wszczepionym rozrusznikiem.