piątek, marzec 29, 2024
czwartek, 07 wrzesień 2017 13:19

Periodontologia

Periodontologia to obszerna gałąź stomatologii, która dotyczy diagnozowania i leczenia chorób przyzębia i błony śluzowej jamy ustnej. Wszystkie tkanki, które otaczają ząb, nazywa się przyzębiem, a więc dziąsło, cement korzeniowy, ozębną i kość otaczającą ząb. Przyzębie spełnia ważną rolę, ponieważ odpowiada za utrzymanie zęba w zębodole. Natomiast wszystkie choroby przyzębia, w których zainfekowane są tkanki podporowe zębów, mogą doprowadzić do rozchwiania lub do utraty zęba.

Choroby przyzębia są bolączką nie tylko dorosłych, ale również młodzieży i dzieci. Występują one tak często, że zakwalifikowano je do grupy chorób społecznych. Zdrowe dziąsło jest w kolorze bladoróżowym i sięga do szyjki zęba, zakrywając cement korzeniowy, który pokrywa korzeń zęba. U dzieci dziąsło jest nieco jaśniejsze niż u dorosłych, podobnie jak u blondynów względem brunetów.

Najczęstszą przyczyną powstawania chorób przyzębia jest brak odpowiedniej higieny jamy ustnej. Wywołuje to nie tylko nieprzyjemny zapach i smak z jamy ustnej, ale również prowadzi do bólu, obnażenia korzeni zębów, czy do obrzęku i krwawienia z dziąseł. Brak odpowiedniej higieny jamy ustnej to nie jedyny czynnik, który sprzyja powstawaniu chorób przyzębia. Zagrożenie stwarza również palenie tytoniu, cukrzyca, bruksizm, jak też wady zgryzu i uwarunkowania genetyczne.

Zapalenie dziąseł i paradontoza to najczęściej występujące choroby przyzębia. Te dolegliwości są ściśle związane z obecnością płytki nazębnej, będącej nalotem bakteryjnym, który zbiera się na zębach, dziąsłach i protezach. Bakterie, które wytwarzają enzymy i toksyny, mogą zadziałać szkodliwie na organizm, jeśli zostanie zachwiana równowaga biologiczna między organizmem a drobnoustrojami. Na zachwianie równowagi może mieć wpływ zaniechanie higieny jamy ustnej.

Taki stan powoduje, że płytka nazębna się powiększa i zachodzą zmiany w jej składzie bakteryjnym. Rozrost płytki bakteryjnej ukierunkowuje się w głąb szczeliny dziąsłowej. Niektóre bakterie przezwyciężają bowiem mechanizmy obronne ustroju. Ponadto są w stanie przetrwać w szczelinie dziąsłowej, gdzie znajduje się mniejsza ilość tlenu. W ten sposób pod dziąsłem tworzy się płytka bakteryjna, a na cemencie korzeniowym zaczynają się osadzać drobnoustroje, które najczęściej powodują chorobę przyzębia.

Na wczesnym etapie choroby przyzębia periodontolog oczyszcza zęby z nagromadzonego kamienia i płytki nazębnej. Stosuje się też polerowanie uzębienia wraz z zabezpieczeniem przed nadwrażliwością i gromadzeniem się osadu. Wraz z usuniętym kamieniem likwiduje się też czynnik bakteryjny, który niszczy tkanki przyzębia. Usuwa się więc jednocześnie i sam proces zapalny.

Jeśli powyższe zabiegi okażą się niewystarczające na bardziej zaawansowanym etapie choroby przyzębia, wówczas stosuje się bardziej zaawansowane metody leczenia. Stosuje się wówczas najczęściej kiretaż, czyli oczyszcza się kieszonki przyzębne z kamienia nazębnego. Kiretaże mogą być otwarte i zamknięte. By utrzymać higienę jamy ustnej pacjenta, wykonuje się zabieg pokrycia recesji dziąsłowych, zabiegi płatowe i zabieg odbudowy ubytków kostnych, czyli sterowaną regenerację kości i tkanek.

Artykuł ekspercki - szczegóły publikacji
Publikacja powstała przy współpracy z firmą Klinika stomatologiczno-medyczna Medoral.pl